ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΥΘΗΚΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η Δημοκρατία που ξεκίνησε ελπιδοφόρα με τη “μεταπολίτευση”, μετά τη χούντα των Συνταγματαρχών, προδόθηκε από μέσα, από την παθογένεια της “κομματοκρατίας”, οριζόμενης σαν “πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει πάντοτε το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος”.

Αυτή η εγγενής και ταυτισμένη με την ύπαρξη του κόμματος, παθογένεια, οδήγησε στην διολίσθηση της Δημοκρατίας που σιγά-σιγά αλλοιώθηκε και (στις μέρες μας) μορφοποιήθηκε σε μία οικογενειοκρατούμενη (πολιτική και οικονομική) Ολιγαρχία όπου, λίγες “πολιτικές οικογένειες” (που, προφανώς κατά θεϊκή προτίμηση, γεννάνε απογόνους προικισμένους πολιτικούς) και λίγες “οικογένειες πλουσίων”, αλληλοτροφοδοτούμενες και αλληλοτροφοδοτούσες με εξουσία (πολιτική και οικονομική) το πολιτικο/οικονομικό σινάφι τους, λεηλάτησαν (και συνεχίζουν να λεηλατούν) κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή του τόπου, συμπεριλάμβανομένου και του ανθρώπινου δυναμικού του.

Δεν είναι εδώ ο κατάλληλος τόπος να γίνει η επιστημονική ανάλυση της κατάλυσης της Δημοκρατίας μας. Για τον σκοπό αυτό, υπάρχουν εμπεριστατωμένα άρθρα επιστημόνων και ειδικών αναλυτών τα οποία μπορούμε να συστήσουμε σε όποιον θέλει.

Εδώ, θα επιχειρήσουμε να ρίξουμε το φως της κοινής Λογικής στα φαινόμενα, με τη μαιευτική μέθοδο του μεγάλου δασκάλου μας, του Σωκράτη.

Περί Δημοκρατίας και Ολιγαρχίας
ΕΡΩΤΗΣΗ 1η: – Η Δημοκρατία  ή η Ολιγαρχία είναι το πολίτευμα  στο οποίο αποφασίζουν οι πολλοί, ο Δήμος ;;;
-        Φαντάζομαι ότι όλοι συμφωνούμε πως στο πολίτευμα που αποφασίζουν οι πολλοί, είναι η Δημοκρατία.
ΕΡΩΤΗΣΗ 2η: – Η Δημοκρατία  ή η Ολιγαρχία είναι το πολίτευμα  στο οποίο τα συμφέροντα των Ολίγων υπερισχύουν από το συμφέρον των πολλών;;;
-        Είναι σίγουρο πως όλοι συμφωνούμε πως η Ολιγαρχία είναι το πολίτευμα που προωθεί τα συμφέροντα Ολίγων, εις βάρος των πολλών.
ΕΡΩΤΗΣΗ 3η: – Είναι δυνατόν, οι πολλοί να αποφασίζουν εις βάρος των συμφερόντων τους  και υπέρ των συμφερόντων κάποιων λίγων, που βρίσκονται μεταξύ τους;;;;
-        Προφανώς αυτό είναι αδύνατον, καθ’ ότι είναι παράλογο
ΕΡΩΤΗΣΗ 4η: – Πού θα κατατάσσαμε, (στην Ολιγαρχία ή στη Δημοκρατία), μία κοινωνία στην οποία τα συμφέροντα κάποιων λίγων υποστηρίζονται, προστατεύονται και προωθούνται εις βάρος των πολλών;;;
-        Σίγουρα στην Ολιγαρχία.
ΕΡΩΤΗΣΗ 5η: – Όταν σε μία κοινωνία, το 40% ζεί κάτω από το όριο της φτώχειας, ένα άλλο 40% είναι υποψήφιο να περάσει κι αυτό κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ το 10% ζεί πλουσιοπάροχα, κι ένα 3,5% του συνόλου της ζεί στη χλιδή, με 25% επίσημη ανεργία, με εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια να απειλούνται με κατάσχεση, με τη δικαιοσύνη να “κλείνει ματάκι” στους “έχοντες”, τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετούνται; Των πολλών ή κάποιων Ολίγων ;;;
-Σίγουρα των ολίγων
Είναι δυνατόν, στην κοινωνία αυτή, να λειτουργεί η Δημοκρατία;;;
- Όχι, αυτό είναι αδύνατον
ΕΡΩΤΗΣΗ 6η: – Που θα κατατάσσαμε την κοινωνία αυτή;;;
-        Αναμφισβήτητα στην Ολιγαρχία.
ΕΡΩΤΗΣΗ 7η: – Τότε στην Ελλάδα , όπου συμβαίνει αυτό, γιατί λέμε, νομίζουμε, πιστεύουμε και υποστηρίζουμε ότι έχουμε Δημοκρατία ;;;
-        Διότι εμείς εκλέγουμε την Κυβέρνησή μας μέσα από άψογες δημοκρατικές διαδικασίες.
ΕΡΩΤΗΣΗ 8η:  – Η πολύ σωστή αυτή παρατήρηση, οδηγεί σε μία αντίφαση, αφού στην Ελλάδα έχουμε, από τη μια μεριά Δημοκρατία και ταυτόχρονα, από την άλλη, τις χειροπιαστές αποδείξεις που παραδεχτήκαμε προηγουμένως, που αποδεικνύουν την  υποστήριξη και προστασία (από την Πολιτεία) των συμφερόντων κάποιων λίγων, εις βάρος των πολλών, του Δήμου. Τί συμβαίνει, λοιπόν;;;
-   ……………………….
Πάντοτε, όταν υπάρχει μία αντίφαση λογικής, πρέπει να βρούμε (με εργαλείο, πάντοτε, την λογική) ποιό από τα δύο σκέλη της αντίφασης είναι αληθές και ποιό ψευδές. Ας δούμε, λοιπόν, τί συμβαίνει στην περίπτωση αυτή:
Η απόδειξη ότι (αφού έχουμε εκλογές)  έχουμε Δημοκρατία, αναιρείται από το αποτέλεσμα της λειτουργίας αυτής τής Δημοκρατίας καθώς, αντί να έχουμε ευχαριστημένη την κοινωνία των πολλών, τον Δήμο, αυτή βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσάρεστη θέση ενώ ευχαριστημένο είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι της κοινωνίας, κάποιοι λίγοι οι οποίοι έχουν συσσωρεύσει πλούτο στο πρόσωπό τους ή στην οικογένειά τους. Το αποτέλεσμα αυτό είναι χειροπιαστό και μετρήσιμο (σε χρήμα) ενώ το ότι έχουμε Δημοκρατία είναι ένα θεωρητικό συμπέρασμα που προκύπτει επειδή τηρείται μία διαδικασία που θεωρούμε δημοκρατική.
Ας αναλύσουμε και ας δούμε λίγο πιο προσεκτικά τη διαδικασία αυτή (των εκλογών), που τη θεωρούμε σαν δεδομένη απόδειξη και διαπιστευτήριο ύπαρξης Δημοκρατίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ  9η: – Όλοι ξέρουμε ότι η πολιτική ηγεσία που θα διαχειρισθεί τα συμφέροντα της κοινωνίας και της χώρας, εκλέγεται μέσα από μία διαδικασία ψήφισης κομμάτων που, προηγουμένως, έχουν επιλέξει τα πρόσωπα των βουλευτών τους. Έτσι δεν είναι ;;;
-  Ναί
Άρα, ο καθένας θα περίμενε, η Δημοκρατία να ξεκινά από την επιλογή του πολιτικού προσωπικού του κάθε κόμματος. Είναι δημοκρατική η επιλογή αυτή;
-  Δεν μπορεί να είναι δημοκρατική, αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα που καταγράφει ότι οι 68 στους 300 βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου είναι γόνοι και απόγονοι προηγουμένων βουλευτών/υπουργών (Ο κατάλογος στη διάθεση όποιου θέλει). Το γεγονός αυτό, αν δεν αποτελεί θεϊκή προτίμηση, είναι σίγουρο ότι οφείλεται στην κομματική προτίμηση. Άρα, εσωκομματικά, η οικογενειοκρατία (που αποτελεί την κορωνίδα της Ολιγαρχίας) είναι αδιαμφισβήτητα καθεστώς ακλώνητο μέσα στο κόμμα.
ΕΡΩΤΗΣΗ 10η:  Αφού, λοιπόν, το κόμμα, το οποίο αποτελεί και την κορυφή της πολιτικής ηγεμονίας του πολιτικού συστήματός μας είναι η φωλιά της Ολιγαρχίας, πώς περιμένουμε να συμπεριφερθεί δημοκρατικά, ως ηγεσία της χώρας;;; Ας μη μας διαφεύγει ότι, το εκλεγόμενο πρώτο κόμμα, αποτελεί τόσο την εκτελεστική εξουσία (κυβέρνηση), όσο και τη νομοθετική (Βουλή), αλλά χειραγωγεί και τη Δικαιοσύνη, ορίζοντας/ελέγχοντας τις κεφαλές της.
Αλλά, και πέραν αυτής της απτής πραγματικότητας (που όλοι μας βλέπουμε και ξέρουμε), υπάρχει και ένας άλλος παράγων που νοθεύει την εκλογή κάθε πολίτη. Φαντάζομαι ότι όλοι σας, κατά την προεκλογική περίοδο, παρακολουθείτε το τί λέει ο ένας  και τί ο άλλος υποψήφιος βουλευτής. Αυτή η παρακολούθηση γίνεται μέσα από τα Μέσα Μαζικής “Ενημέρωσης”, κυρίως την τηλεόραση και τις εφημερίδες. Έτσι δεν είναι;;;
-  Ναί
ΕΡΩΤΗΣΗ  11η: Και όλοι μας ξέρουμε, καθώς το έχουμε εμπεδώσει με εκατοντάδες παραδείγματα ότι, όποιο πρόσωπο προβληθεί περισσότερο στα ΜΜΕ, θα εκλεγεί, ασχέτως της αξιοσύνης του. Ή μήπως δεν συμφωνείτε;;;
- Έτσι είναι
Το παράδειγμα της Coca-Colla, κατά το οποίο ένα, κατά πολύ υποδεέστερο προϊόν από άλλα ανταγωνιστικά του (πορτοκαλάδα, βυσινάδα και κάθε χυμός φρούτων με ευεργετικές ουσίες για τον ανθρώπινο οργανισμό) αποτελεί το πρώτο προϊόν σε πωλήσεις παγκοσμίως, σηματοδοτεί και αποδεικνύει τη δύναμη της διαφήμισης, δηλαδή των ΜΜΕ στην ποδηγέτηση της επιλογής των πολιτών ολόκληρου του κόσμου.
 -  Αλλά και η σημαντική παρουσία στη “Βουλή των Ελλήνων”, προσώπων που έχουν πρόσβαση στη δημοσιότητα (ηθοποιοι, δημοσιογράφοι, αθλητές) επιβεβαιώνει ότι, πράγματι, η εκλογή των βουλευτών μας επηρεάζεται από την προβολή του προσώπου τους στα ΜΜΕ.

ΕΡΩΤΗΣΗ  12η:  Έτσι, η δύναμη αυτών των Μέσων προβολής, είναι το πιό αποτελεσματικό εργαλείο εκλογής ενός προσώπου. Συμφωνούμε;;;
-  Έτσι είναι
ΕΡΩΤΗΣΗ  13η: Άρα, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως τα ΜΜΕ μπορούν να καθορίζουν το ποιός θα εκλεγεί και το ποιός όχι, αφού μπορούν, είναι στο χέρι τους, να προβάλλουν στο βαθμό που χρειάζεται, κάποιον ή κάποια, για να εκλεγεί. Σύμφωνοι ;;;
- Σύμφωνοι.
ΕΡΩΤΗΣΗ  14η: Τα ΜΜΕ ανήκουν και ελέγχονται από τους ιδιοκτήτες τους, οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, μαζί με την ηγεσία των κομμάτων, παίζουν τον αποφασιστικό ρόλο στο ποιός θα εκλεγεί και ποιός όχι.
-  Έτσι προκύπτει.
ΕΡΩΤΗΣΗ  15η:  Τότε ποιός είναι ο ρόλος των πολιτών στις εκλογές ;;;
-   …………………………….
Στούς πολίτες, μένει ο ρόλος του υποκείμενου της διαφημιστικής προπαγάνδας.Το υποκείμενο αυτό, ενεργώντας σύμφωνα με τους δεδομένους κανόνες της ανθρώπινης ψυχολογίας και συμπεριφοράς, αποτελεί , σαν κοινωνία, το νομιμοποιητικό όργανο της “στημένης” εκ των προτέρων εκλογής.
Μέ άλλα λόγια, οι “στημένες” εκ των προτέρων εκλογές, νομιμοποιούν (με άψογες δημοκρατικές διαδικασίες) τη διακυβέρνηση της χώρας από την  πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία που (έχοντας στη διάθεσή της τα μέσα χειραγώγησης της ψήφου) έχει στήσει το παιχνίδι και λεηλατεί ασύστολα  τη χώρα και την κοινωνία, αδιαφορώντας για το ποιό κόμμα “κερδίζει” και ποιό “χάνει”, αφού αυτή και τα συμφέροντά της είναι ασφαλή πίσω από όλα τα κόμματα.
Το μόνο που ενδιαφέρει την κυβερνώσα Ολιγαρχία, λοιπόν, είναι να παραμείνει το σύστημα αλώβητο. Και, το “σύστημα” έχει όνομα: καλείται “αντιπροσωπευτική (ή κοινοβουλευτική) Δημοκρατία». Στην πραγματικότητα πρόκειται περί ενός μορφώματος κομματοκρατούμενης Ολιγαρχίας με Δημοκρατική επικάλυψη, που παρουσιάζεται ως Δημοκρατία, ενώ είναι δήθεν. 
-         ΕΡΩΤΗΣΗ 16η: Και, εφ” όσον τα πράγματα είναι έτσι, τί μπορεί να γίνει, τί πρέπει να κάνουμε σαν πολίτες, ώστε να ανακόψουμε και να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση ;;;

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ: http://2013marathon.org/